Mengikut istilah definisi seramik
ialah barangan yang dihasilkan daripada tanah yang mempunyai sifat
plastik, dilembutkan dengan air, dikeringkan dengan angin dan di keraskan
dengan api. Setiap barangan yang bernama seramik perlu dibakar. Seni
atau teknik yang digunakan untuk menghasilkan barang-barang yang diperbuat
daripada tanah liat, tembikar.
Perkataan seramik diambil darpada perkataan bahasa Inggeris Ceramic berasal daripada Greek iaitu ‘Keramos’ yang bermakna barangan bersifat keras dan rapuh yang diperbuat daripada tanah liat.
Seramik di Malaysia telah bermula sejak zaman batu, bukti didapati dengan terjumpanya tembikar dan peralatan daripada tanah yang dikuburkan dengan Perak Man. Barangan seramik mengikut sejarahnya digunakan oleh orang dahulu kala sebagai barang keperluan seharian.
Ia terhasil daripada tanah yang banyak di sekitar kehidupan manusia. Dahulu lebih dikenali dengan tembikar. Seperti belanga, geluk, tempayan perasapan, periuk dan labu menyimpan air.
Tanah liat adalah bahan pepejal yang mengandungi bahan bukan organik dan bahan bukan logam dan kini sedang melalui proses ke arah revolusi produk mikro yang amat besar manfaatnya pada zaman ini apabila industri seramik tidak hanya terhad kepada pembuatan bahan tradisional semata-mata.
Seiring kecanggihan teknologi dan keperluan semasa, pelbagai produk mikro telah dihasilkan daripada seramik.
Bukan itu sahaja, seramik nano juga berpotensi menyumbang manfaat dalam bidang implan pergigian dan industri pemprosesan kimpalan. Ini kerana sifatnya yang tidak mudah terbakar, tidak mengandungi bahan kimia berbahaya dan tidak mengubah rasa terhadap sesuatu.
Selain itu juga,sifat seramik sebagai agen antibakteria dan mesra alam serta kekuatannya sebagai agen penebat haba, tahan karat dan berpotensi menggantikan keluli menjadikan ia sangat penting di masa kini dan masa hadapan.
Perkataan seramik diambil darpada perkataan bahasa Inggeris Ceramic berasal daripada Greek iaitu ‘Keramos’ yang bermakna barangan bersifat keras dan rapuh yang diperbuat daripada tanah liat.
Seramik di Malaysia telah bermula sejak zaman batu, bukti didapati dengan terjumpanya tembikar dan peralatan daripada tanah yang dikuburkan dengan Perak Man. Barangan seramik mengikut sejarahnya digunakan oleh orang dahulu kala sebagai barang keperluan seharian.
Ia terhasil daripada tanah yang banyak di sekitar kehidupan manusia. Dahulu lebih dikenali dengan tembikar. Seperti belanga, geluk, tempayan perasapan, periuk dan labu menyimpan air.
Tanah liat adalah bahan pepejal yang mengandungi bahan bukan organik dan bahan bukan logam dan kini sedang melalui proses ke arah revolusi produk mikro yang amat besar manfaatnya pada zaman ini apabila industri seramik tidak hanya terhad kepada pembuatan bahan tradisional semata-mata.
Seiring kecanggihan teknologi dan keperluan semasa, pelbagai produk mikro telah dihasilkan daripada seramik.
Bukan itu sahaja, seramik nano juga berpotensi menyumbang manfaat dalam bidang implan pergigian dan industri pemprosesan kimpalan. Ini kerana sifatnya yang tidak mudah terbakar, tidak mengandungi bahan kimia berbahaya dan tidak mengubah rasa terhadap sesuatu.
Selain itu juga,sifat seramik sebagai agen antibakteria dan mesra alam serta kekuatannya sebagai agen penebat haba, tahan karat dan berpotensi menggantikan keluli menjadikan ia sangat penting di masa kini dan masa hadapan.
